Metody Naturalnego Rozpoznawania Płodności.
W naszych czasach mamy do dyspozycji cały wachlarz naturalnych metod rozpoznawania płodności.
Są to metody jednowskaźnikowe lub wielowskaźnikowe.
Wybór konkretnej metody zależy od sytuacji życiowej i preferencji danej pary/kobiety.
Do metod jednowskaźnikowych należą
- Jednowskaźnikowa metoda termiczna ścisła. Polega wyłącznie na codziennym pomiarze temperatury po przebudzeniu. Dzięki temu można zauważyć skok temperatury, który towarzyszy owulacji. Opiera się na ustaleniu linii wyższych temperatur bazującej na danych z poprzednich cykli. Metoda termiczna ścisła pozwala wyznaczyć tylko okres niepłodności po jajeczkowaniu.
- Metoda owulacji Billingsa. Pozwala na wyznaczenie początku i końca fazy płodności jedynie w oparciu o obserwację śluzu szyjkowego.
- Creigthon Model – dokładna analiza śluzu szyjkowego. Metoda powstała jako wsparcie techniki diagnostyki i leczenia niepłodności NaProTechnology. Jest szczególnie przydatna dla par o obniżonej płodności. Pozwala na wyznaczenie najwyższej płodności, określenie zaburzeń cyklu, wyznaczenie dokładnej diagnostyki.
Metody wielowskaźnikowe
Metody wielowskaźnikowe opierają się na obserwacji i porównaniu kilku wskaźników płodności oraz dodatkowych regułach wynikających z doświadczeń klinicznych.
- Metoda termiczna poszerzona. Do pomiaru podstawowej temperatury ciała dodatkowo stosuje się tu obliczenia pozwalające wyznaczyć długość fazy niepłodności przedowulacyjnej. Początek fazy niepłodności przedowulacyjnej to pierwszy dzień cyklu, a koniec to dzień po odliczeniu na karcie obserwacji 6 dni (lub 7 dni) od dnia najwcześniejszego skoku temperatury z co najmniej 6-12 cykli.
- Metoda podwójnego sprawdzenia (angielska). Uwzględnienia co najmniej dwa wskaźniki w celu wyznaczenia zarówno końca niepłodności przedowulacyjnej. Jaki i początku niepłodności poowulacyjnej. Dodatkowo do wyznaczenia niepłodności przedowulacyjnej stosuje się obliczenia bazujące na danych długości ostatnich 12 cykli. Do tych wskaźników zaliczamy śluz szyjkowy, który wyznacza początek, jak i koniec fazy płodności. Drugim wskaźnikiem jest podstawowa temperatura ciała, która wyznacza koniec fazy płodności. Opcjonalnie ważne są również zmiany szyjki macicy, wyznaczające zarówno początek, jak i koniec fazy płodności.
- Metoda objawowo-termiczna według Rötzera. Należy również do metod objawowo-termicznych. Wykorzystuje różne reguły do wyznaczania końca niepłodności przedowulacyjnej oraz obserwację śluzu. Trzy temperatury wyższe interpretuje się dopiero po szczycie śluzu, a wcześniejsze określa się jako: przedwczesny skok temperatury.
- Metoda Kippleyów w Polsce nauczana przez Ligę Małżeństwo-Małżeństwu to także metoda objawowo-termiczna. Uwzględnia pomiary temperatury, obserwacje śluzu, badanie szyjki macicy i reguły dodatkowe.
- Metoda wg dr Teresy Kramarek, tzw. polska. Stosuje własną modyfikację obliczenia dni niepłodności przedowulacyjnej oraz graficzne oznaczenia śluzu. Nie stosuje się w niej dodatkowej linii, ponieważ nie wymaga różnicy skoku temperatury o 0,2 stopnia C.
- Metoda niemiecka określa tzw. zasadę „podwójnej kontroli” i „ to co pojawi się wcześniej”. W czym przypomina metodę podwójnego sprawdzenia. Wykorzystuje również regułę Doringa i regułę skoku po szczycie śluzu.
Którą metodę wybrać
Największe różnice między poszczególnymi metodami wielowskaźnikowymi to wygląd karty zapisu, stosowane reguły wyznaczania długości niepłodności przedowulacyjnej oraz interpretacja skoku temperatury. Jednak wszystkie metody bazują na tych samych objawach, pojawiających się w każdym cyklu u każdej kobiety zdrowej kobiety czyli wskaźnikach płodności. Wybór metody może zależeć od dostępności do przeszkolenia. Czasem od sytuacji życiowej. Dochodzi też czasami do zmiany wyboru już stosowanej wcześniej metody.
Bez względu na to, którą metodę się wybierze, warto dobrze nauczyć się jej reguł, aby skutecznie ją stosować.
W tym wyborze mogą pomóc nasze nauczycielki czekające na was w poradni online.
Beata Kubera
Dorota Hołubecka